Twice around Malaysia and the promised (Thai)land

Hallo lieve mensen in mijn koude homeland,

Ik doe weer eens een verslagje en probeer t kort te houden.. Dank voor al jullie reacties op eerdere verslagen, het is fijn om te merken hoe erg iedereen meeleeft met alles wat ik meemaak.

Na 2 maanden reizen dacht ik, laat ik eens beginnen met wat algemene reisdingen.
Hygienenormen? Die zijn er bijna niet meer, ondanks dat ik iedere dag minstens 1x douche, maakt dat geen bal uit, de douche heeft geen airco en zodra je eronder vandaan stapt zweet je alweer zoveel dat het eigenlijk geen zin had.
Ook watervallen en toeters van autos's doen me niet veel meer. Watervallen heb je overal (en echt, they all look alike!) en toeteren doen ze naar mijn idee voor de gezelligheid.
Ook snurkende medereizigers, kunnen mijn nachtrust niet meer verstoren (en als je met gemiddels 8 man op een kamer slaapt i
s dat een voordeel). Zelfs slapen in het vliegtuig of in de bus behoort tot de mogelijkheden.

Goed, terug naar het nu. Ik ben inmiddels in Phuket aanbeland. Het grootste eiland van Thailand dat bekendstaat op het sekstoerisme. Laat ik beginnen waar ik eindigde, voor het gemak.

Na Kuala Lumpur nam ik een bus naar the cameron highlands. De bussen in Maleisie zijn op zij zachts uitgedrukt zeer comfortabel. Stoelen van een meter breed, met stoelmassage (een soort vibrator in de leuning) en airco. Ik geniet van reizen in mn eentje want dat zijn de momenten waarop ik even verwerk wat er is gebeurd en lekker muziek luister.
Toen ik op de cameron highlanda aankwam wou ik naar het enige hostel in de buurt, maar dat was vol dus belande in in een guesthouse in een soort hok met een matras op de vloer. Pfff dat viel toch wat tegen. Daarnaast was het daar, voor mijn normen, koud. Zo'n 15 graden snachts waardoor ik met pyamabroek, 2 paar sokken en twee vesten in mn bed lag te verkleumen. Maar ik moest en zou een tour doen. Dus dat ging ik doen. Met tours in Azie, weet ik inmiddels, weet je het nooit, soms zijn ze geweldig, soms zijn Ze absoluut shit. Dit was er 1 van de laatste categorie. Na een aardebeien farm, bee farm (ja echt), flower farm en butterfly farm was ik toch wat teleurgesteld. De tea plantages waren wel erg mooi, maar dat was het dan ook wel. Dus gauw een bus naar Penang geboekt, een schiereiland aan de westkust van Maleisie.

Daar aangekomen, en tijdens mijn paps verjaardagsskype , ontmoette ik Robert (uit ROTTERDAM) en Gareth (uit de UK) die het plan hadden naar een tempel te gaan. Goed, ik hou van tempels dus besloot mee te gaan. Nou, dat was het beste besluit ooit, want de tempel bleek een chinees boeddhistische en toevallig, ivm chinees nieuwjaar, open voor publiek, 15 dagen per jaar maar. Het was werkelijk prachtig, een soort disneyland met zoooveeeel lichtjes in alle kleuren die je maar kan bedenken. Met boven op de berg een eeeenoormmeee boeddha woooow!!! Mijn nieuwe vrienden gingen de volgende dag een hike doen in het national park naar monkeu beach, dat zag ik ook wel zitten en dus gedaan. Dat was een hele leuke hike met begaanbare paden ( niet al teveel op sommige momenten) en mooie natuur. Ook monkey beach was prachtig, ondanks dat ik niet kon zwemmen ivm groot aantal vrouwen in burka.
Mijn nieuwe vrienden namen de volgende dag afscheid en ik baalde, dus besloot ze weer te gaan opzoeken in KL en daarna Melaka.

Teruggekomen in KL verbleef ik in een hostel genaamd reggae mansion. Dit was duur maar de moeite waard. De bedden zijn geen normale stapelbedden maar een soort cabines met gordijn ed. Ook de rooftopbar (iedere avond feeeeest!!!) en de cinema droegen bij aan de pret. Al begon KL me te vervelen, was ik met leuke mensen (dezen Robert en Gareth dus) en hebben we nog een dagje rondgelopen en cultuur gedaan (waar ik in gewaad en hoofddoek door de nationale moskee heb gelopen). Toen we eindelijk naar Melaka gingen was ik blij en hadden we ondertussen ook gezelschap van Bailey, een meisje uit Texas. Melaka is een klein plaatsje rijk aan cultuur. We wandelde wat rond en lazen en zagen de historie met daarin oa. Nederland maar ook Engeland en Portugal. Best aardig (vooral het stadthuys vond ik leuk) om eens te zien en savonds hadden we een wilde avond in ons guesthouse, met drinkinggames met noorweegse, duitse en dus engelse en amerikaanse vrienden. Maleisie is erg heet, sommige dagem zelfs te heet om iets te doen overdag (37graden) en dat gebruikte we af en toe dankbaar voor onze kater.

Na Melaka, en afscheid van mijn nieuwe vrienden, via Penang naar Langkawi gereist. Langkawi was werkelijk magisch. Een redelijk klein eiland, met witte stranden en niet al te transparante maar prachtig blauwe zee. Ik ontmoette een duits meisje waar ik een kamer mee deelde.
We hingen twee hele dagen op t strand (lekker aangebakken) en hingen in de babylon bar, een geweldige bar op het strand met live reggae music en giedkoop bier.. Ik onmoette zweedse vrienden uit KL en had een heel leuk avondje uit die eindigde met biertjes op het strand rond 5u.
Ik en mijn duitse vriendin, Sandra, besloten wat te doen de volgende dag en gingen naar de zogenamde cable cars naar een viewing point.
Het uizicht was werkelijk fantastisch en ik realiseerde me weer hoe mooi langkawi is. Ook wel spannend, op zo'n hoogte in aziatische cable cars, you never know...

Ik werd ziek, ziek en ziekiger en zou bijna naar phuket vliegen. Toen we teruggingen naar Penang was ik erg beroerd (longen vol, zal wel iets met al die feestjes van de afgelopem 2 maanden te make hebben) en ik besloot in Phuket mezelf te verwennen.
Flashpacker, noemen ze dat.

Ik vloog naar Phuket, was ontzettend blij om naar Thailand te gaan, in Maleisie praatte de mensen die ik ontmoette nergens anders over, en kwam bij mij hotel (na wat strugles ivm foute reservering).
Hier ben ik nu 2 nachten. In een kamer meet tweepersoonsbed en eigen douche en eigen tv en airco.

Phuket is, zoals gezegd, een eiland voor sekstoerisme. Veel oudere westerse mannetjes met jonge thaise vrouwen. Mijn favo gezegde is na een dag dus 'real men don't buy women'. Bah. Het strand zou heel mooi moeten zijn, je kan het strand alleen niet zien ivm de enorme hoeveelheid mensen die hutjemutje liggen te chillen. De zon is minder fel dan in Maleisie. De mensen zijn anders, ze kennen westerse toeristen veel beter dan de maleisiers en weten precies wat te doen en hoe zich te gedragen. Je ziet dat dit eiland getroffen is door de tsunami, een van de zwaarst getroffenen zelfs. Veel nieuwe luxe resorts en heel veel in opbouw. De mensen zijn geweldig. Vandaag heb ik mijn haar laten knippen. Het eerste stuk ging goed, toen begon mn haar te drogen, en dus krullen, en begon de zwangere kapster als een gek alles te stijlen en fohnen, met krullend haar kunnen ze natuurlijk niet werken, en ging ze verder. Iedere cm die eraf ging vroeg ze toestemming voor. Nu heb ik een thais kapsel, ik vind het prachtig.

Morgen ga ik naar koh phiphi, wat volgens de lonely planet (ik heb inmiddels south east asia on a shoestring bemachtigd) een van de mooiste plekken ter wereld is. Ik verheug me, voel me stukken beter en ben helemaal klaar voor dit nieuwe deel van mijn reis.

Ik voel me nogsteeds rijk aan tijd en heb ook nogsteeds mazzel dat ik dit allemaal mag doen. Het word steeds gekker om te denken dat het pas 2 maanden geleden is dat ik in Melbourne aankwam. Er gebeurd zoveel, iedere dag, iedere dag nieuwe mensen en nieuwe ervaringen, dat het al bijna niet meer te bevatten is. En ik heb nog 4-5 maanden te gaan.

Ik hoop dat alle verwarmingen in mijn Nederland het nog doen, en dat iedereen nog blij is. Ik heb maar weer geluk, mey deze wjnter overbrugging.

Heel veel liefs, Fleur